Oh wat zijn soms toch streng voor onszelf. Ik maak elke keer weer mee dat mensen zich irriteren aan zichzelf omdat ze maar niet in actie komen om wat aan hun werksituatie te doen. Om die andere baan te vinden, of om te onderzoeken of er iets te veranderen is aan hun werk nu. Ik hoor zo vaak dat ze wel zoeken op vacaturesites maar dat ze niet veel verder komen dan dat. Of af en toe eens op een vacature reageren, maar dan eigenlijk al twijfelen of die baan het wel is. En ik kan je verzekeren, na 20 jaar sollicitatieprocedures bij werkgevers te hebben gedaan: als jij bij jezelf het enthousiasme mist, dan gaat die werkgever dat zeker ook zo ervaren. Met een grotere kans dat de keuze dan niet op jou gaat vallen.
Ik ga meteen met de deur in huis vallen: het is niet raar dat je niet op die manier in actie komt zoals je dat van jezelf eigenlijk wel gewend bent, of zoals je dat eigenlijk zou willen. Want om in actie te komen moet je eerst weten WAARVOOR je die actie gaat ondernemen. En dat is waarschijnlijk nou net het grote vraagteken voor jou. Aangezien jij mij volgt is de kans groot dat jij niet gelukkig bent in je werk, heel graag iets wit doen waar je wel gelukkig van wordt. Maar niet weet wat dat dan moet zijn. En niet goed weet hoe je dat nou moet ontdekken. En daar zit dus dat grote vraagteken. En zijn jouw acties waarschijnlijk vaak willekeurig, een beetje als een kip zonder kop, schieten met hagel, maar net hoe je het wilt nemen. En dat hoef je jezelf niet kwalijk te noemen, want dat is heel menselijk! Dat vraagteken remt je af, je weet niet hoe je het aan moet pakken, dus doe je maar wat. Heel frustrerend is dat, been there en done that. En nog frustrerender omdat het je nog een slecht gevoel geeft ook én bovendien tikt de tijd zo maar door en verandert er niets aan je werksituatie.
Als ik mijn klanten vraag wat ze al hebben gedaan om te achterhalen waar ze wel blij van worden in hun werk dan noemen ze bijna allemaal: vacaturesites afspeuren. Om zo ideeën op te doen. En bijna allemaal noemen ze daarbij dat ze daar zó ongelukkig van worden. En ook dat is heel logisch. Logisch dat je ze bekijkt en hoopt dat daar een baan tussen staat waarvan je denkt: dat is hem. En ook logisch dat je er moedeloos van wordt. Vaak kost het je namelijk heel veel tijd en ben je maar zo uren verder zonder dat het echt resultaat oplevert.
Het is eigenlijk een beetje zoeken naar een speld in een hooiberg. Want er staat zo ontzettend veel op die sites. Er staat ook veel dubbel, of niet meer vacant. Je kunt er niet heel gestructureerd in te werk gaan, want na een paar keer doorklikken ben je al weg uit je structuur.
Zoals gezegd: heel logisch dat je het gaat doen want daar staat het aanbod. En je onderneemt actie en dat is ook al mooi. Het kan natuurlijk dat je geluk hebt en zo iets tegenkomt wat je aanspreekt. Maar dan is het eigenlijk een beetje een toevalstreffer.
Daarbij ben je eigenlijk omgekeerd aan het werk. Want je zoekt in het aanbod terwijl het in mijn ogen andersom moet: wat zit er in jou, wat zijn jouw wensen, waar word jij blij van? En waarvan niet (meer). Wat drijft jou in je werk, wat moet een baan hebben om jou die voldoening te geven. Hoe is de inhoud van die functie, bij wat voor bedrijf, wat zijn waarden die jij belangrijk vindt die je terug wilt zien. Aan wat voor voorwaarden moet die baan voor jou voldoen. Allemaal vragen waarvan de antwoorden uit jou moeten komen en die leiden tot de baan die bij jou past.
En als je dat duidelijk hebt, dan kun je heel gericht op zoek gaan naar die baan en dan gaat het veel sneller en doelgerichter. Als je weet wát je wilt, dan is het weten hóe je daar komt vaak ook snel duidelijk.
Nu komt de vakantie eraan en dat is voor veel mensen een soort van werkbezinning. In de zomervakantie denken veel mensen na over hun werk waardoor het na de zomer altijd drukker is bij Loopbaancoaches. Ik merk dat ook elk jaar weer. En herken het zelf ook want vakantie gaf mij zelf altijd ruimte om mijn werk eens goed te onder de loep te nemen. Doordat je even weg bent uit je werk is het vaak makkelijker om er op een afstand naar te kijken waardoor je in de zomervakantie vaker tot de conclusie komt dat het tijd is om die werkvraag nu echt uit te gaan zoeken. En dan is dat vraagteken oplossen en de juiste volgorde gebruiken essentieel.
Werkt dit voor jou ook zo en wil jij na de zomervakantie echt gaan doen waar je blij van wordt, uitzoeken wat dat dan is en nagaan hoe je bij die baan komt of de switch maakt naar die baan? Op 20 september start mijn volgende groep in het groepstraject. Een groep van maximaal 6 tot 8 mensen die allemaal de vraag hebben ik wil graag gelukkig worden in mijn werk maar ik weet niet wat die baan moet zijn, waar word ik nou precies blij van in mijn werk? Dat gaat ieder voor zichzelf onderzoeken waarbij het fijn is om van elkaar te leren, te horen hoe anderen het aanpakken. Wil je meer weten over dit groepstraject? Klik dan op de link. En heb je interesse? Laat het me weten, dan plannen we een gesprek in om te kijken of het echt iets voor je is.
<<< lees hier meer over het groepstraject >>>
Ik wens je voor nu alvast een hele fijne vakantie! Ik wens je toe dat je lekker gaat opladen, ook al zijn je vakantieplannen misschien wel anders dan je had gehoopt. Geniet er toch van en rust lekker uit. Ik werk zelf nog 2 weken en heb dan pas vakantie dus ik ben nog 2 weken gewoon bereikbaar.
Geniet er heel erg van!
Zonnige groeten,
Francis